مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، مجرم یا بیمار

مقاله مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، مجرم یا بیمار؟ یک پژوهش در زمینه جامعه شناسی و علوم اجتماعی است. این مقاله شامل 14 صفحه و بصورت فایل ورد (docx) قابل دانلود است.

امیدواریم مقاله مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، مجرم یا بیمار برای شما مفید واقع شود. فهرست مطالب و قسمتی از متن مقاله بصورت نمونه در زیر آورده شده است:

فهرست مطالب مقاله مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی

• چکیده
• مقدمه
•  فصل اول: مفهوم شناسی و بررسی تأثیر اختلال روانی بر مجرمینِ بیمار در ارتکاب جرم
  • مبحث نخست: جرم و جنون
  • مبحث دوم: تأثیر وجود اختلال روانی در فرد مرتکب
•  فصل دوم: بررسی اختلال شخصیت ضد اجتماعی از حیث تأثیر آن بر جرم
  • مبحث نخست: تعریف و ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی
  • مبحث دوم: رابطه ی اختلال شخصیت ضد اجتماعی و جرم
  • مبحث سوم: تطبیق شخصیت ضد اجتماعی با جنون از نظر سیر تقنینی قانونگذار
• نتیجه

مقدمه مقاله مبتلایان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی

یکی از مهمترین مسائل در هر جامعه، واکنش اجتماعی در قبال جرم و بزهکاری است. پیچیدگی های روانِ آدمی به گونه ای است که درک اعمال و رفتار او از طریق علم روانشناسی در زمینه ی شناخت عوامل جرم زا و نهایتاً پیشگیری از وقوع جرم بسیار مؤثر و کارآمد است.

گاهی ارتکاب جرم تحت تأثیر عوامل استرس زا و فشارهای روانی است که مرتکب از وجود این اختلال در روح و روان خود ناآگاه است و این اختلالات روانی زمینه ی ارتکاب جرم و ایجاد یک شخصیت مجرمانه را به وجود می آورد.

قضات بی توجه به ظرفیت مجرمانه ی مرتکب که عبارت است از مقدار خطری که مجرم قادر به ایجاد آن است و قابلیت انطباق اجتماعی که عبارت است از ناسازگاری مجرم با زندگی اجتماعی که در مجموع حالت خطرناک مجرم را به عنوان کمیتی با مؤلفه های زیان بخشی و اخافه ناپذیری ایجاد میکند، وی را محکوم به مجازاتی میکند که نه تنها تأثیری بر بازسازگاری و اعاده ی مجدد مجرم به جامعه ندارد بلکه پس از سپری کردنِ مدت محکومیت، گاهاً او را به سمت ارتکاب مجدد جرم سوق می دهد.

چرا که وقتی فرد نگرش محیط را نسبت به خود دریافت میکند دست به تغییر ادراک نسبت به خود میزند و اگر دید جامعه به نحوی باشد که بر فرد برچسب مجرمانه بزند فرد به تدریج هیبت مجرمانه را در خود تثبیت و درونی می کند.

جرم و جنون

جرم پدیده ای است که وجود آن در هر جامعه یک واقعیت اجتماعی شمرده می شود، چنان که دورکیم وجود جرم را در هر جامعه ای امری طبیعی و بهنجار می داند.

جرم یا بزه دارای معیار و خصوصیاتی است که قانون کیفری مشخص می کند زیرا هر فعل یا ترک فعلی را نمی توان جرم نامید، البته پدیده ی مجرمانه صرفاً رنگ کیفری و حقوقی ندارد؛ یعنی: جرم می تواند گاه شامل انحراف و کجروی هم باشد.

گرچه جرم و انحراف با هم ارتباط دارند اما از لحاظ مفهومی و برخورد قانونگذار با هم متفاوتند زیرا که جرم ساخته و پرداخته ی قانون است و دارای ضمانت اجرای موضوعه، اما انحراف یک مفهوم اخلاقی و اجتماعی است که سرزنش عمومی را برمی انگیزد، اما در عین حال هر دوی آنها ناهنجاری محسوب می شوند حال باید دید این ناهنجاری در نقض قواعد مورد پذیرش قانونگذار در جامعه چقدر پررنگ بوده که قانونگذار فعل یا ترک فعلی را جرم و مستحق مجازات دانسته و عملی را انحراف و در نتیجه عاری از یک ضمانت اجرای کیفری بداند (نجفی ابرندآبادی، 1370، ص 4).

تأثیر وجود اختلال روانی در فرد مرتکب

یکی از موضوعات مورد بحث در زمینه ی روان شناسی کیفری بررسی وضعیت روانی مرتکبین است به نحوی که در درجه ی اول باید مشخص شود کدام دسته از بیماری های روانی فرد را بیشتر در معرض ارتکاب جرم قرار میدهد.

در بررسی ارتباط میان بیماری های روانی و ارتکاب جرم، ما با هنجارها سروکار داریم به این معنا که چه زمانی و با چه واکنش های رفتاری ناقضِ قانون میتوان گفت رفتار فرد از حالت متعارف خارج شده و هنجارهای رفتاری او با هنجارهای اجتماعی در تضاد قرار گرفته و او را مستعد ارتکاب جرم قرار داده است (طریقتی، 1355، ص 38).

وجود اختلال روانی در مرتکبین جرم، فقط یکی از موارد معافیت از مسؤولیت جزایی است و اثبات عدم وجود رکن معنوی جرم یا سوءنیت   (mens rea) و عدم وجود رکن مادی جرم یا عمل ارادی مجرمانه (actus reus) نیز برای اینکه فرد مرتکب مشمول این معافیت از مسؤولیت قرار گیرد لازم است.

تعریف و ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی

اختلال شخصیت ضد اجتماعی با اعمال ضد اجتماعی و جنایی مستمر مشخص می شود، اما معادل جنایتکاری نیست بلکه فرد در مطابقت دادن خود با موازین اجتماعی ناتوان است و روشهای تعاملی شان با دیگران انعطاف ناپذیر و ناسازگارانه است.

فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دچار یک اختلال سلوک رفتاری است. اختلال سلوک یک الگوی مکرر و با ثبات از رفتار را دربر می گیرد که در آن به حقوق اساسی دیگران تجاوز می شود یا هنجارهای اجتماعی یا قواعد متناسب با سن، زیرپا گذاشته می شود.

رابطه ی اختلال شخصیت ضد اجتماعی و جرم

یک فرد مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی از کودکی رفتار متفاوتی دارد، کمتررفتارهای احتیاطی دارد و در نتیجه بیشتر دچار خطر می شود و بیشتر مستعد ارتکاب جرم هستند.

ضعف توانایی هایی همچون هم حسی، همدلی، تفکر منطقی و حل مسأله را میتوان نشان دهنده ی یک حالت خطرناک دانست و چنین فردی به دلیل هوش هیجانی پایین توانایی درک عواطف دیگران را ندارد که این خود یک عامل خطرساز برای انجام جرم محسوب می شود و ما میبینیم یکی از عوامل خطرساز که فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را به سمت جرم می کشاند، مسأله ی بی احساسی نسبت به عواطف و احساسات دیگران است.

عوامل زمینه ساز جرم بسیار متنوع هستند و از دیدگاه روان شناختی مجموعه ای از عوامل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در بروز جرم دخالت دارند.

کلیدواژه ها

جرم شناسی – جرم شناسی انتقادی – جرم شناسی بالینی – جرم شناسی نظری – جرم شناسی پیشگیرانه – جرم شناسی کاربردی – جرم شناسی فرهنگی – جرم شناسی در ایران – شخصیت ضد اجتماعی – شخصیت ضد اجتماعی درمان – شخصیت ضد اجتماع – شخصیت ضد اجتماعی و درمان – اختلال شخصیت – اختلال شخصیتی – مقاله اجتماعی – مقالات اجتماعی – دانلود مقالات اجتماعی – دانلود مقاله علوم اجتماعی – دانلود مقاله سلامت اجتماعی – دانلود مقاله مطالعات اجتماعی – دانلود مقاله مسئولیت اجتماعی