مجموعه دستورالعمل های فنی پست های برق ۱۳۲ کیلو وات

۱۱,۰۰۰ تومان

توضیحات
نظرات (0)

هدف اصلی از اتصال زمین کردن تجهیزات، ایجاد ایمنی کافی و تأمین حفاظت جانبی برای کسانی که با این دستگاه‌ها در تماس خواهند بود و نیز تأمین حفاظت کافی برای دستگاه‌های برقی در برابر زوال و یا خرابی آنها بنا به خصوصیات الکتریکی دستگاه‌ها در محیط کار شبکه می‌باشد و از این لحاظ سعی شده است که به موارد زیر توجه شود:
۱- کاهش تأثیر سوء فشار الکتریکی ضربه‌ای ناشی از تغییرات ولتاژ فازها به عناوین مختلف روی تجهیزات.
۲- بررسی شرایط ایجاد ایمنی برای افراد در صورت وقوع اتصال کوتاه در محیط و یا در ناحیه مرزهای پست‌ها.
۳- کنترل تغییرات پتانسیل و در محدوده مناسب قراردادن گرادیان ولتاژها در نواحی مختلف پست.
در مقاله فوق در مورد نحوه زمین کردن نقطه نول شبکه‌های صحبتی به عمل نمی‌آید لیکن در مورد نحوه اتصال نقاطی که اصولاً بایستی زمین شوند و در شرایط بروز خطا که باید بطور محکم و اصولی خطا را به زمین انتقال دهند نکاتی ارائه می‌شود.
طرح شبکه زمین متشکل از مجموع ‌هادی‌های موازی و افقی و متقاطع به فرم شطرنجی با ضخامت و جنس مناسب ‌هادی بکار رفته با طول اپتیمم و قرار دادن آن در عمق مناسب و بررسی شرایط و خصوصیات این شبکه و اصلاحات لازم روی این مجموعه روشی بوده است که تاکنون بطور معمول مورد استفاده قرار گرفته و برای کنترل گرادیان ولتاژ در نواحی مختلف پست‌های فشار قوی بسیار سودمند بوده است. در این زمینه پارامترهای تعیین کننده‌ای وجود دارد که ذیلاً به اختصار شرح داده خواهند شد.
حدود و مشخصات جریان مجاز قابل انتقال از بدن
تأثیر جریان الکتریکی عبوری از بدن تابع فرکانس، شدت و دوره زمانی عبور آن می‌باشد. تجربه نشان داده است که آدمیان در برابر جریان الکتریسیته بین ۵۰ و ۶۰ هرتز که فرکانس معمول در صنعت برق است، و حتی با شدت حدود ۱/۰ آمپر کاملاً ناتوان بوده‌اند، در حالیکه در برابر همان جریان الکتریسیته با فرکانس بین ۳۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ هرتز متوجه خطر عمده‌ای نشده‌اند.
جریان‌های تا ۹ میلی آمپر در فرکانس ۶۰-۵۰ هرتز آسیب جدی در شخص ایجاد نمی‌کند، ولی چنانچه میزان آن از ۹ تا ۲۵ میلی آمپر افزایش یابد خطراتی مثل از کار افتادن ماهیچه‌های محل تماس مشهود بوده است. جریان‌های بیشتر از ۲۵ میلی آمپر منجر به از کار افتادن تنفس و ایجاد مرگ می‌گردد. مقادیر فوق بصورت آماری گزارش شده است و در موارد خاصی می‌تواند صادق نباشد. بعنوان مثال چنانچه پوست دست که از سلول‌های شاخی ساخته شده است ممکن است آنقدر ضخیم باشند که در مقابل موارد فوق مقاومت بیشتری داشته باشد. نکته قابل ذکر در عبور جریان مجاز از بدن، زمان انتقال جریان می‌باشد که این زمان متناسب با شدت جریان انتقالی می‌باشد.
بررسی‌های ولتاژ‌های مجاز برای ایمنی در پست
در اثر عبور جریان اتصال کوتاه از ‌هادی‌های شبکه زمین گرادیان پتانسیل در سطح زمین و مناطق مجاور و یا به نحوی مرتبط با آن می‌تواند باعث ایجاد خطراتی برای افرادی که در تماس نزدیک به آن هستند شود. در این صورت حداکثر ولتاژی که شبکه زمین در نتیجه عبور جریان اتصال کوتاه نسبت به نقطه زمین دوردست پیدا می‌کند، بعنوان ولتاژ افزایش یافته زمین شبکه تعریف می‌شود. شکل‌های صفحه بعد چهار حالت مختلف ولتاژهای احتمالاً خطرناک برای افراد را به طور شماتیک نمایش این ولتاژها به قرار زیر هستند:
۱- ولتاژ گام یا قدم (Step Voltage (Es)): ولتاژی که در اثر عبور جریان در مسیر بسته بین دو پای شخص و زمین ایجاد می‌شود. (فاصله بین دو پا یک متر تعریف می‌شود.)
۲- ولتاژ تماس (Touch Voltage (Et)): اختلاف پتانسیل تعریف شده بین ولتاژ افزایش یافته شبکه زمین (GPR) و ولتاژ سطح شبکه در نقطه‌ای که شخص ایستاده در حالیکه دست او در تماس با استراکچر زمین شده در نقطه اتصالی قرار دارد تعریف می‌شود.
۳- ولتاژ شبکه (Mesh Voltage (Em)): حداکثر ولتاژی که در وسط یک خانه از شبکه زمین پست ایجاد می‌شود به عنوان ولتاژ خانه تعریف می‌شود. این ولتاژ به عبارت دیگر ولتاژ ماکزیممی است که در حالت اتصالی بین شبکه زمین تا سطح مفروش سنگریزه‌ای پست در سطح قائم به وجود می‌آید.
۴- ولتاژ انتقالی (Transfer Voltage (Etrrd)): حالت خاصی است از ولتاژ تماس و در حالتی که ولتاژ تماس به نقطه‌ای زمین شده در دور دست انتقال یابد تعریف می‌شود. چه بسا ممکن است شخصی که در دور دست ایستاده به سیم یا لوله و یا به هر شیی در تماس باشد که به محل پست متصل بوده و در داخل پست تحت شرایط اتصال کوتاه قرار گرفته باشد. در حالت خاصی نیز ممکن است شخصی در محل یک پست مورد ولتاژ تماسی قرار گرفته و توسط یک ‌هادی به عنوان مثال با پست دیگری که تحت شرایط اتصال کوتاه قرار گرفته است در تماس باشد. لذا در چنین مواردی ولتاژ انتقالی می‌تواند نزدیک به مجموع ولتاژهای افزایش یافته هر دو پست باشد. با توجه به اینکه اصولاً طرح شبکه زمین که بتواند جوابگوی حالت فوق یا حتی حالتی که ولتاژ انتقالی در اثر القا روی مدارات مخابراتی و یا سیم‌های نول و لوله‌های آب و غیره ایجاد می‌گردد غیرعملی خواهد بود. لذا می‌بایستی از احتمال ایجاد ولتاژهای انتقالی خطرناک روی شبکه‌های خارجی با ایزوله کردن کامل شبکه‌ها و یا نامگذاری و جداسازی آنها از همدیگر جلوگیری کرد.
روش طراحی شبکه زمین
۱- نقشه کلی نمایش صفحه شبکه زمین با توجه به ارزیابی‌های لازم و ملح‌های مورد لزوم برای زمین کردن ترسیم گردد و مقاومت الکتریکی خاک و یا در صورت لزوم پرفیل تغییرات آن تهیه شده و نوع همگون و یا دولایه‌ای آن مشخص گردد.
۲- سطح مقطع سیم بکار رفته برای شبکه زمین براساس معادلات مربوطه محاسبه و تعیین گردد و از شدت جریان خطا (I03) می‌بایستی حداکثر مقدار قابل تزریق جریان به شبکه با توجه به توسعه‌های احتمالی آینده و نیز حداکثر زمان تداوم جریان اتصال کوتاه (tf) که شامل حفاظت پشتیبان نیز بوده باشد مشخص شود. ‌هادی شبکه می‌تواند با اندازه‌ای در حدود ۷۰ تا ۲۴۰ میلیمتر مربع باشد.