تصفیه مصنوعی فاضلاب

وقتی تصفیه طبیعی نتواند جوابگوی نیاز ما برای حفاظت محیط زیست باشد استفاده از تصفیه مصنوعی فاضلاب لازم می گردد.

انتخاب روش تصفیه مصنوعی می تواند به دلایل زیر باشد:

• کافی نبودن قدرت تصفیه طبیعی منبع های آبی موجود در مجاورت شهر برای دفع فاضلاب به آنها
• نیاز به بهره برداری از منابع طبیعی آب برای آشامیدن و یا شنا و نظایر آن
• نا مناسب بودن شرایط اقلیمی محل برای استفاده از تصفیه طبیعی مثلاً وجود زمستانهای بلند و سرمای بسیار شدید .
• احتمال بهره برداری نادرست از تاسیسات تصفیه طبیعی و در نتیجه خطر گسترش بیماری های مختلف به ویژه مالاریا .
• کافی نبودن زمین ارزان قیمت جهت پخش فاضلاب در روی آن و یا ایجاد دریاچه های تصفیه قاضلاب در آن .

برخی از قسمت های تصفیه فاضلاب به شرح زیر است :

۱-ایستگاه پمپاژ ورودی فاضلاب

به علت جریان ثقلی در لوله انتقال فاضلاب از شهر به تصفیه خانه غالباً لوله در نقطه ورود به تصفیه خانه نسبت به سطح زمین در گودی قرار می گیرد لذا تاسیسات بالا آورنده فاضلاب برای اینکه به یکانهای تصفیه خانه سوار شوند اولین واحدی است که در یک پالایشگاه فاضلاب ساخته می شود .

۲- آشغالگیر

آشغالگیر هایی که برای فاضلاب شهری به کار میروند معمولاً از میله هایی با سطح مقطع دایره به قطر های ۱۶ تا ۳۰ میلیمتر و یا از تسمه های فولادی با سطح مقطع مستطیل و به پهنای ۳۰ تا ۸۰ میلیمتر و کلفتی ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر ساخته می شوند . آشغالگیر ها را بسته به شکل کاربردشان به آشغالگیر های دستی و آشغالگیر های مکانیکی تقسیم میکنند.

آشغالگیر های دستی برای تصفیه خانه های کوچک مورد استفاده می باشند شیب میله های آنها برای دبی های کم حداکثر ۱:۱ و برای دبی های زیاد و به علت بزرگتر شدن کانال فاضلاب مانند شکل (۱) برابر ۱:۳ تا ۱:۲ انتخاب می گردد. طول میله های آشغالگیر دستی نباید از ۲ متر بیشتر گردد.

شکل (۱) – در فایل وُرد مقاله وجود دارد

آشغالگیر های مکانیکی را می توان مانند شکل (۲) با کمک تسمه گردانی که تیغه هایی روی آن کار گذاشته شده ساخت و یا بصورت دایره ای به کار برد. در نوع دایره ای چنگک از میله فلزی شانه مانند که توسط اهرام گردانی به محور موتور حرکت دهنده ی آن پیوسته می باشد.

شکل (۲) – در فایل وُرد مقاله وجود دارد

آشغالگیر ها از نظر فاصله بین میله هایشان نیز به صورت زیر دسته بندی می شوند :

آشغالگیر دهانه فراخ

در آشغالگیر دهانه فراخ فاصله میله ها از یکدیگر یعنیe در صورتیکه تمیز کردن آن دستی باشد ۶۰ تا ۸۰ میلیمتر و گاهی تا ۱۵۰ میلیمتر و اگر تمیز کردن آن بوسیله ماشین انجام گیرد ۴۰ تا ۷۵ میلیمتر انتخاب می شود . آشغالگیر دهانه فراخ را در اول تصفیه خانه و پیش از آشغالگیر دهانه تنگ می سازند تا مانع از ورود قطعات بزرگ شناور از قبیل تخته و چوب و بطری و کاغذ و پارچه و غیره به تصفیه خانه شود.

آشغالگیر های دهانه تنگ

در این آشغالگیر ها فاصله میله ها برابر ۱۰ تا ۴۰ میلیمتر می باشد در آشغالگیر های دهانه تنگ علاوه بر مواد درشت نامبرده مقدار بیشتری از مواد آلی مانند برگهای درختان قطعات میوه و پوسته آنها و نظایر آنها از فاضلاب گرفته می شود .

[purchase_link id=”15704″ text=”برای دریافت فایل کامل مقاله کلیک کنید.” style=”button” color=”green”]