مقايسه ادبی تاثيرپذيری ادبيات اسپانيا از زبان فارسی

مقاله مقایسه ادبی تأثیرپذیری ادبیات اسپانیا از زبان فارسی  یک پژوهش در زمینه ادبیات اسپانیا است. این مقاله دارای 16 صفحه‌ و بصورت فایل ورد (docx) قابل دانلود است.

امیدواریم مقاله مقایسه ادبی تأثیرپذیری ادبیات اسپانیا از زبان فارسی برای شما مفید واقع شود.فهرست مطالب و قسمتی از متن مقاله بصورت نمونه در زیر آورده شده است:

فهرست مطالب مقاله مقایسه ادبی تاثیرپذیری ادبیات اسپانیا از زبان فارسی

• چکیده
• مقدمه
• بحث و بررسی شعر 
• خارچاها و اشعار غنایی سنتی 
• خارچاها، موشحات، زجل‌ها 
• اشعار حماسی 
• نقش گسترة ترجمه در تبادلات ادبی فارسی- اسپانیایی 
• نتیجه

چکیده مقاله مقایسه ادبی تأثیرپذیری ادبیات اسپانیا از زبان فارسی

ادبیات تطبیقی به عنوان شاخه ای از مطالعات ادبی به شمار میرود که هدف آن مقایسه آثار یک ادبیات با دیگر آثار ادبی می باشد. با توجه به گرایش‌هایی که اخیراً این شاخه ادبی پیدا کرده یعنی قطب تاریخی و قطب نظری، بنابراین نیاز به مطالعات جدید در زمینه‌های دیگر روز به روز بیشتر احساس می شود که یکی از این زمینه‌ها مطالعات ترجمه و زمینه‌های وام گیری و وام دهی است و نیز بررسی تأثیرپذیری ادبیات از یکدیگر میباشد. قدمت ادبیات تطبیقی در اسپانیا به قرن 11 میلادی و یا حتی پیش تر از آن یعنی به زمان حمله اعراب به اسپانیا در قرن هفتم باز می گردد.

ولی قرن یازدهم از آن جهت حائز اهمیت است که از یک سو ادبیات نوشتاری اسپانیا بوجود آمد و از سوی دیگر اولین آثار به زبان کاستیلا (زبان فعلی اسپانیا) توسط اولین شاعر اسپانیایی یعنی گونزالو دبرسئو به رشته تحریر درآمد و اولین مطالعات ادبیات تطبیقی در اسپانیا با آمیخته شدن ادبیات عرب (و فارسی) با ادبیات اسپانیا بوجود آمد.

خارچاها و اشعار غنایی سنتی

در کنار ادبیات کولتاcolta که مختص مؤلفانی بود که در بطن کلیسا و صومعه‌ها تربیت شده و بزرگ شده بودند، ادبیات دیگری نیز وجود داشته است که نسل به نسل منتقل شده بودکه اول ین آثار آن تصنیف‌های فلکلوریک اند.

تلاش محققان برای یافتن سرآغاز و خاستگاه این تصنیف‌ها ره به جایی نبرده : همه مردم این تصنیف‌ها را زیر لب زمزمه‌ می‌کردند و این نوعبیان، سینه به سینه از پدر به پسر میرسد و در جایی ثبت نمی شود مگر در موارد خاصی. در رابطه با آنچه که؛ غرب در سده‌های میانی با یکدیگر مرتبط بودند می توان گفت که اشعار غنایی عام یانه (فلکلور) زمانی در کاستیلای اسپانیا به وجود آمدند که این زبان با زبان دیگری تلفیق شد و از ریتم‌ها و وزن و قافیه تصنیف‌ها چنین بر می آید که تأثیر بسزایی از اشعار فارسی به زبان عربی و سپس به زبان اسپانیایی منتقل شده است.

اشعار حماسی

اشعار حماسی بدون شک یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد سبک شعر قرون وسطا به شمار‌ می‌روند، چرا که از همان ابتدای ظهور این نوع شعر، ویژگی کاملاً متمایز حفظ شده از این دوران تا تغییرات و اصلاحاتی که در دوره دوم قرون وسطا متحمل شده دیده میشود، انگیزه اصلی این گونه از اشعار، اطلاع رسانی و جارزنی در بین مردم بوده، و بارها به دلیل ویژگی عمومی بودنش، به ابزار قوی در ید قدرت دستگاه‌های تبلیغاتی سیاسیون تبدیل شده است، مباحث این نوع از اشعار را به سه بخش کلی میتوان تقسیم کرد: دن ای فئودال‌ها وسربازان، دنیای صومعه‌ها و صومعه نشینان و طبقه اشراف و سرمایه دار.

نقش گستره ترجمه در تبادلات ادبی فارسی- اسپانیایی

یکی از ابعاد پیچیده در مطالعه ادبیات تطبیقی اسپانیا ارتباط آن با گستره ترجمه است. چرا که از همان ابتدای امر ادبیات تطبیقی و ترجمه به عنوان دو عنصر لازم و ملزوم در کنار هم قرار داشتند از یک سو ترجمه به عنوان یک ابزار اجتناب ناپذیر در حیطه معرفی و شناخت و نیز ایجاد ارتباط بین دو دنیای منفک از هم به شمار می رفت و ادبیات تطبیقی نیز به نوبه خود برای مطالعه مشکلات بر سر راه ترجمه به کار می رفت.

خارچاها، موشحات، زجل‌ها

خارچاها بر طبق شواهد موجود اولین و قدیمیترین اشعار حماسی میباشند که نیمی عربی نیمی لاتین و با وزن و ریتم عربی- فارسی سروده می شدند که در آن‌ها وجود واژگان فارسی بسیاری به چشم میخورد، ضمن این که از نظر ریتم و وزن تابع اشعار شاعران ایرانی آن دورانند. خارچاها در واقع اشعار کوتاهی اند که در آخر برخی از آنها قافیه تکرار می شود که به اسم موشحات شناخته شده اند و سرایندگان آنها – جز تعداد انگشت شماری – در اواسط قرن 11 و اواخر قرن 12 می زیستند و معاصر شاعران لاتین بودند.

بحث و بررسی شعر

شعر همیشه در ادبیات اسپانیای مسلمان جایی برتر داشت. لیکن از پایان قرن نهم، شعر”عرب- اندلسی” به دو شاخه مجزا تقسیم شدند : یکی در قالب کلاسیک- قصیده سنتی بازتاب یافت که ترکیبی فصیح، کوتاه و خشک با ساختاری تک قافیه ای بود “که عرب‌های شتر سوارو بیابان گرد پیش از اسلام، زندگی بادیه نشینی، عشق و رنج‌هایشان را در آن باز می گفتند.و دیگری شعر غنایی اسپانیای مسلمان muajaja – zéjel که در زبان عرب، اما با بیان و شکل غیر عرب اند.

زجل و موشحات دو صورت از یک شعر عامیانه اند که با موسیقی و رقص همراهند و به احتمال زیاد ریشه در ترانه‌هایی دارند کهlos mozárabes اندلس بر اساس سنت‌های آواز و رقص دوران خلافت اندلس ساخته بودند.

کلیدواژه ها

ادبیات اسپانیا – زبان ادبیات اسپانیا – زبان فارسی – تاثیر ادبیات فارسی بر ادبیات اسپانیایی