همه چیز درباره رمان

رُمان یا داستان بلند(به انگلیسی :Novel)،(به فرانسوی: Nouvelle به‌معنای «جدید») متنی روایتگر و داستانی است که در قالب نثر نوشته می‌شود. در قرن هجدهم کلمهٔ «رمان» بیشتر برای اشاره به قصّه‌های کوتاه در مورد عشق و توطئه به کار می‌رفت. در ۲۰۰ سال اخیر رمان تبدیل به یکی از مهم‌ترین اشکال ادبی شده‌است.کلمهٔ «رمان» از زبان فرانسوی وارد زبان فارسی شده‌است. رمان در فارسی قالب ادبی مدرنی به شمار می‌رود.
رمان از یک طرح زمانی خاص استفاده می کند یعنی حرکت بین گذشته و حال . در دوره های فضا ، زمان از محلی به محل دیگر ، از Nouheim به کشتی تفریحی تا خانه اربابی و … . نقاط ثابت اندکی وجود دارد .و راوی به اطراف می پرد تا آشفتگی Dowell را ارائه دهد و همچنین شخصیت های چادر نشین را منعکس می کند . دو زوج به نامهای آشبور هامنر و دوول به طور متوالی سرگردان هستند . دوول در یک جا می گوید ، ما تقریبأ همیشه در یک مکان هستیم و افکارمان جایی دیگر . نوگرایی برای تغییر دادن تاکیدات از جهان خارج به داخل نشان داده می شود که چطور دنیا در فکر یک فرد درک می شود تا چگونگی فعالیتهای فرد در جامعه . در مسیری کاملأ متفاوت از نقل اول شخص در رمان قرن نوزدهم ، جین ایریا استثنای بزرگ گفته می شود ، درک دوول به سادگی واسطه داستان تا آن حدی که آنها در داستان هستند ، نمی باشد . داستان دوول در یک الگوی تدریجی ادامه می یابد و تلاش اندکی برای گفتن حوادث داستان از لحاظ زمانی و یا تطابق با دیگر اصول بزرگترها وجود دارد این داستان در اصل از طریق حافظه ها نقل می شود و توسط ارتباط و نه اصل علیت مرتب می شود . این ناتوانی دوول برای درک آنچه در اطرافش اتفاق افتاده را منعکس می کند .سبک او خودباورانه و درون گراست ، بنابراین داستان بدون انسجام است با صحنه های اندکی که بیش از یک صفحه اتمام می یابد . گفتگو حداقل است و دوول به ندرت بیش از دو جمله می گوید ، زیرا او در سردرگمی اش نمی تواند به طور صحیح آنچه را که گفته می شود به خاطرآورد همچنین هیچ تلاشی برای ایجاد تعلیق نقل قول سنتی و هیجان وجود ندارد . در ابتدا دوول با حوادثی مواجه شد که بعدها در داستان قرار بود اتفاق بیافتد مثل مرگ فلورنس ، هر چند اینها جزئیاتی سطحی بودند . سرانجام ، هر چیزی او می گوید حواسها را به این حقیقت بر می گرداند که دوول در حال باز سازی یک داستان دردناک است و مشکلات زیادی در انجام این کار دارد . بنابراین ، داستان با یک بستار رسمی تمام نمی شود .سرانجام داستان منطبق با پایان داستان نیست . به بیان دیگر ، فورد شکیات و توسعه تاریخی برای برداشت گری عینی ، تمرکز روی مشاهدات و نه حوادث را طرد می کند و در این مورد یک حافظه ناقص شخصی از جهان گریزان است که او درک نمی کند . وقتی او داستانش را از غم انگیزترین جای داستان که تابحال شنیده است شروع می کند ، به خواننده بحران حماسی شخصی اش را اذعان می کند .

تعداد صفحات : ۴۰
نوع فایل : ورد ۲۰۰۳ (.doc)