کنترل ترافیک TCP

این بخش مثالی برجسته از کنترل ترافیک end to end که امروزه مورد استفاده است و توسط TCP انجام می گیرد . استراتژی اصلی (عمده) TCP ارسال بسته ها بدون ذخیره سازی آنهاست و سپس عکس العمل به وقایع قابل مشاهده که رخ می دهد . TCP فرض می کند فقط صف بندی FIFO در روترهای شبکه وجود دارد . اما با صف بندی متوسط نیز کار می کند.
کنترل ترافیک TCP در اواخر سال ۱۹۸۰ توسط Van Jacobson به اینترنت معرفی شد. هشت سال طول کشید تا پروتکل TCP/IP قابل استفاده گردید . در این زمان بلافاصله از همه پیشی گرفت . اینترنت ازآوار ترافیک رنج می برد. میزبانها بسته های خود را با سرعت زیادی که Windows به آنها می داد ارسال می کردند ، در بعضی روترها ترافیک رخ می داد و باعث می شد تا بسته ها رها شوند و میزبانها timeout می شدند و دوباره بسته را ارسال می کردند .، که نتیجه آن بوجود آمدن ترافیک بیشتر بود.
بحث به طور گسترده ایده کنترل ترافیک TCP برای هر مبدأ است . برای تعیین میزان ظرفیت قابل دسترس در شبکه ، به طوریکه آن می داند چه مقدار از بسته ها می توانند با اطمینان منتقل شوند . سابقاً یک مبدأ داده شده که دارای بسیاری از این بسته ها برای انتقال بود ،‌از روی یک ACK بعنوان یک سیگنال که یکی از بسته ها در سمت چپ شبکه دارا است ،‌استفاده می کرد . بنابراین آن برای قرار دادن یک بسته جدید بدون اینکه به مرحله ترافیکی اضافه کند ، مطمئن بود . با استفاده از ACK برای سرعت بخشیدن به ارسال بسته ها می توان گفت TCP خودسنجش شده است . البته تعیین حجم قابل دسترس در مکان اول کار آسانی نیست . موضوعات پذیری ایجاد می شود ،‌زیرا دیگر ارتباطات نیز در حال رفت و آمد هستند ، پهنای باند قابل دسترس هرلحظه تغییر می کند ، این بدین معنی است که مبدأ ها باید قادر به تنظیم بسته هایی که می توانند ارسال کنند باسند . باقیمانده این قسمت شرح الگوریتم مورد استفاده توسط TCP برای آدرس دهی و دیگر مشکلات می باشد.
توجه داشته باشدی که ما این مکانیزم را در یک زمان تشریح می کنیم ، در نتیجه این گمان بوجود می آید که ما درباره ۳ مکانیزم مستقل صحبت می کنیم ، آنها فقط وقتی کاملاً با هم هستند می تواند بعنوان کنترل ترافیک TCP محسوب شوند.
افزایش افزودنی / کاهش زیاد Additive Incsease / Multipli cative Derrae
TCP از یک حالت متغیر جدید برای هر ارتباط نگهداری می کند پنجره ترافیک – که توسط مبدأ برای اندازه مقدرا اطلاعاتی که اجازه دارد در مدت زمان معین انتقال یابد استفاده می شود . پنجره ترافیک رونوشتی از کنترل ترافیک برای پنجره کنترل انتشارات است . TCP طوری اصلاح شده است که مقداری بیشتر از مقدار مینیمم پنجره ترافیک و بایتهای اطلاعات ناشناخته پنجره انتشار نداشته باشد . بنابراین استفاده از مقادیر متغیر تعریف شده در بخش ، پنجره اثر گذاری TCP به صورت ذیل اصلاح می گردد :

(Maxwindow = MIN(Congestion Window, advetised window
(Effective window = Max window-(lastBytesent-last Byute acked

به طوریکه Maxwindow در محاسبات پنجره اثر گذاری جایگزین پنجره انتشار می شود بنابراین یک مبدأ TCP مجاز نیست سریعتر از آهسته ترنی جزء شبکه یا میزبان مقصد (اطلاعات ) ارسال نماید ، می تواند خودش را تطبیق نماید.
البته مشکل این است که TCP چگونه از مقدار مناسب پنجره ترافیک آگاهی می یابد . برخلاف پنجره انتشار که توسط طرف دریافت کننده تماس ارسال می شود دراینجا کسی نیست که یک پنجره ترافیک مناسب را برای طرف ارسال کننده TCP بفرستد . جواب انی است که مبدأ TCP پنجره ترافیک را براساس ترافیک یکنواخت که در حال حاضر در شبکه مشاهده می شود ، تنظیم می کند این گونه وارد شدن وقتی یکنواختی ترافیک افزایش یابد پنجره ترافیک را کاهش می دهد ووقتی مرحله ترافیک کاهش یابد ، پنجره ترافیک را افزایش یابد پنجره، ترافیک را کاهش می دهد ووقتی مرحله ترافیک کاهش یابد ، پنجره ترافیک را افزایش می دهد به همراه یکدیگر این مکانیزم معمولاً افزایش افزودنی / کاهش زیاد نامیده می شود.

تعداد صفحات : ۳۱

نوع فایل : ورد ۲۰۰۳ (.doc)