طرح توجیهی تولید خوراک دام و طیور

طرح توجیهی خوراک دام و طیور یک مقاله کامل در مورد تمام جزئیات راه اندازی یک کارخانه تولید خوراک دام است که دارای 106 صفحه و بصورت فایل ورد و پی دی اف تهیه شده است. جزئیات این طرح به شرح زیر است:

جزئیات طرح توجیهی خوراک دام و طیور

• سال تهیه طرح: 1384
• ظرفیت: 10000 تن در سال
• تعداد شیفت: یک
• زمان شیفت: 7.5 ساعت
• تعداد روز کاری:  270 روز
• تعداد کارکنان:  16 نفر

جدول خلاصه محاسبات مالی طرح توجیهی خوراک دام و طیور

مقدمه طرح توجیهی تولید خوراک دام

امروزه در کشور ما ایران که نسبت به کشورهای پیشرفته درآمدهای کمتری در زمینه دامداری و دامپروری و …دارد باید در این زمینه ها سعی شود خود را به سطح این کشورها برساند کشور ما می تواند یکی از اصلی ترین کشورهای تولیدی در این زمینه باشد که برای تحقق این امر ما طرحی را ارائه داده ایم که در این طرح قسمتی از مشکلات واردات خوراک دام و طیور کاهش می یابد. سرمایه گذاران کشور ما نیز باتوجه به بازار مناسب و با آگاهی کامل به فکر به اجرا گذاشتن این طرح افتاده و شروع به تولید این محصول کرده اند. و طبق چند سال گذشته باتوجه به تحقیقاتی که توسط پژوهشگران به عمل آمده این تحقیقات نشانگر این امر است که این طرح در زمینه های تولیدی و اقتصادی کشور قدم مثبتی را برداشته است.

معرفی اجمالی طرح توجیهی تولید خوراک دام

دستیابی به منابع جدید تهیه جیره های غذایی حیوانات (دام و طیور) امروز بیش از پیش مورد توجه کارشناسان و مؤسسات علوم تغذیه ای قرار گرفته است. بکاربردن فرآورده های فرعی و ضایعات دور ریختنی حاصل از کارخانجات روغنکشی، مازاد محصولات کشاورزی، انواع دانه های ضایعاتی و همچنین فرآورده های حیوانی مانند پودر ماهی پودر بقایای گشتارگاه های دام و طیور، پودر گوشت، پودر خون، پودر پس آب، پنیرسازی و همچنین آرد، محتویات شکنبه، نشخوار کنندگان و تفاله حاصل از کارخانه جات مالت سازی، ماءالشعیر، رب گوجه، آب میوه جات و غیره، کود مرغی، ضایعات حیوان تره بار و کنجاله های حاصل از روغن کشی دانه های نباتی و تفاله های چغندر قند و مواد از این قبیل که مقادیر قابل توجهی از مواد مغزی و با ارزش پروتئینی، معدنی ویتامین و انرژی زا دارند و نهایتاً در بالابردن حجم تولیدات حیوانی تأثیر به سزایی دارند محققان امور تغذیه را بر آن داشت تا ضمن تبدیل این فضولات به مواد با ارزش غذایی از جنبه اقتصادی و کاهش قیمت تمام شده فرآورده های حیوانی مشکل دفع این محصولات فرعی و ضایعات دور ریختنی به موفقیت های چشمگیری نایل آیند.

معرفی محصول طرح تولید خوراک دام

ضایعات کشاورزی

ضایعات کشاورزی به موادی گفته می شود که پس از خورده شدن قابل هضم و جذب باشد و مورد استفاده حیوان قرار گیرد در واقع از تعدادی مواد غذایی غیرهمگن تشکیل شده است که این ضایعات می تواند از ضایعات کشاورزی، ضایعات کارخانه جات آن، چای، روغن کشی، تفاله چغندرقند، جو، گندم، سبوس برنج و گندم و کاه و یونجه و مازاد کشتاگاه های دام و طیور، نمک و ملاس و ویتامین ها باشد. مراحل اصلی فرآیند تولید خوراک دام از ضایعات کشاورزی، بوجاری کردن، خردکردن و آسیاب کردن، فرولاسیون، مخلوط کردن، پلت کردن و کیسه کردن می باشد. که به طور جداگانه هر مرحله تشریح گردید است.

فرمولاسیون و مشخصات فنی خوراک دام

مواد اولیه مورد استفاده خوراک دام از ضایعات کشاورزی شامل جو، سبوس، گندم، برنج، تفاله چغندر قند، ملاس، کنجاله تخم پنبه، مواد مکمل شامل ویتامین ها و مواد معدنی، پودر استخوان، نمک، پودر گوشت، پودر ماهی و … می باشد. ترکیب و درصد مواد مصرفی در خوراک تولیدی بنا به سلیقه تولید کننده و مصرف کننده محصولات موجود در بازار، قیمت محصولات اولیه و فروش محصولات تولیدی متفاوت می باشد.

تغذیه در تولید خوراک دام

تغذیه دام و طیور از اهمیتی خاص برخوردار است زیرا اولاً حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد هزینه تولید یک دامداری را هزینه غذا تشکیل می دهد و ثانیا هنگامی می توان گفت که یک دام سالم است که تولید آن ایده آل باشد. بنابراین تغذیه صحیح چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ سلامتی نقش اساسی را در پرورش دام ایفاء می کند. به طور کلی در اختیار داشتن دوگونه از اطلاعات در تهیه جیره ای متعادل برای طیور ضروری است .

• چه عناصر غذائی و به چه میزانی در هر مرحله از رشد برای طیور لازم است.
• چه نوع از مواداولیه غذائی می توانند این نیازها را برطرف سازند، ترکیب شیمیایی آنها چیست و کاربرد آنها در جیره دارای چه مصایب و محاسنی است. حدود ۴۰ نوع ماده شیمیایی بایستی در جیره طیور موجود باشد تا احتیاجات غذائی لازم برای ادامه حیات، رشد و تولید تأمین گردد.

این مواد شیمیایی به شش گروه اصلی تقسیم میشوند:

۱- آب ۲- انرژی ۳- پروت ۴- چربی ۵- مواد معدنی ۶- ویتامین ها

افرودنی های غذایی در تولید خوراک دام

علاوه بر عناصر اصلی غذا، مواد دیگری نیز ممکن است به جیره دام اضافه شود برای مثال از مواد آنتی اکسیدان برای جلوگیری از فساد واکسیدشدن چربی ها در جیره استفاده می شود. بعضی از ترکیبات استروژن نیز برای ذخیره چربی به کار می رود. همچنین جهت پیش گیری و یاورمان بعضی از بیماری ها لازم است که بعضی مواد داروئی به جیره اضافه شوند. مثلا” برای پیشگیری از کوکسیدوز از مواد کوکسیدیواستتها در جیره استفاده می شود.

از معروف ترین این ترکیبات سولفاکونیواکسالین است که به مقدار ۱۲۵% تا ۲۵% درصد جهت پیشگیری و ۱% درصد برای درمان کوکسیدیوز مصرف می شود از سایر کوکسیدز استات ها می توان آمپرولیوم کلروتتراسیکلین و زائوان را نام برد. بعضی از افزودنی های غذایی برای افزایش سرعت رشد به کار می روند. از مهمترین این ترکیبات آنتی بیوتیک ها هستند که به مقدار جزئی ۵ تا ۱۰ قسمت در میلیون به منظور تسریع در رشد به جیره اضافه می شوند.

نقش آنتی بیوتیک ها در افزایش رشد به علت از بین بردن باکتری های مضر دستگاه گوارش است. در محیط عاری از میکروب آنتی بیوتیک ها تأثیری در افزایش رشد ندارند. جذب آنتی بیوتیک های متفاوت است، پنی سیلین بهتر از سایر آنتی بیوتیک جذب می گردد ولی میزان جذب آنها اهمیتی خاص ندارد زیرا نقش آنتی بیوتیک ها بیشتر در داخل دستگاه گوارش و قبل از جذب است.

امروزه مصرف افزودنی های غذایی بایستی کنترل شده باشد زیرا بعضی از این مواد در گوشت ذخیره می شوند و سپس وارد بدن انسان می گردند که گاهی اوقات اثرات سوء بجای می گذارند. علاوه بر آنتی بیوتیک ها از ترکیبات آرسینکی برای تحریک رشد استفاده می شود. مصرف این ترکیبات همواره با آنتی بیوتیک ها مؤثرتر است. از این ترکیبات می توان اسید آرسینک آرسنات سدیم، نیترو، هیدروکسی فینل اسید آرسینک نام برد. این ترکیبات به میزان ۹۰ قسمت در میلیون به جیره اضافه می شوند. افزایش این ترکیبات تا ۵ برابر مقدار فوق سمی است.

نیتروفورانها نیز به عنوان محرک رشد مصرف می شوند. مصرف این گونه ترکیبات مقاومتی در باکتریها بوجود نمی آورد و مصرف آنها بیشتر جهت درمان است و خاصیت محرکه رشد آنها اثری ثانویه است. از انواع این ترکیبات نیتروفوران و فورازولیدون قابل ذکر می باشند. از مواد افزودنی برای تولید بو و یا طعم در غذا استفاده می شود. این مواد هیچگونه ارزش غذایی ندارند. گاهی این مواد در افزایش مصرف خوراک و آب مؤثرند. گاهی به علت پایین بودن غلظت بعضی از آنزیم ها در دستگاه گوارش اینگونه آنزیم ها به غذا اضافه می گردند تا هضم مواد غذایی افزایش یابد.