رادیو ، ‌لاین و ماکس SDH در سیستم های مخابراتی

مقاله رادیو ، لاین و ماکس sdh در سیستم های مخابراتی دارای 5 فصل و 379 صفحه است و بصورت فایل ورد و پی دی اف آماده شده است.

در ادامه قسمت هایی از متن فصل های مختلف این مقاله آورده شده است :

فصل اول : خلاصه ای از رادیو ، لاین و ماکس SDH

مقدمه

مبادله اطلاعات یکی از مظاهر ارتباط بین مردم می باشد که به شکلهای مختلف صورت می گیرد. بطور کلی مسائل موجود در مبادله اطلاعات را می توان در دو شاخه تقریبا مجزا که عبارت است از انتقال و سوئیچینگ مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد.

منظور از انتقال

بررسی مسائل موجود در ارسال سیگنال الکتریکی از نقطه ای مثل A به نقطه دیگر مثل B می باشد.

در صورتی که سوئیچینگ وظیفه تشخیص دو نقطه B,A و پیدا کردن مسیر مناسب برای ارتباط آنها را عهده دار می باشد.

در اینجا منبع اصلی خبری که باید ارسال گردد به عنوان یکی از قسمتهای فرستنده در نظر گرفته شده که می تواند صدای یک شخص مزبور و غیره باشد.

وظیفه اصلی فرستنده : عبارتند از تبدیل خبر اصلی بر سیگنال الکتریکی و تغییر فرم دادن آن به صورتی که قابل انتقال از طریق کانال ارتباطی باشد.

کانال در ساده ترین فرم خود : یک زوج سیم و در کلی ترین حالت ترکیبی از خط انتقال. سیمهای سوئیچینگ – سیستم های مالتی پلکس و تقویت کننده های مختلف می باشد.

مالتی پلکس

به منظور استفاده اقتصادی از محیط انتقال در مسیرهای طولانی که امکان ارتباط گیرنده فرستنده وجود ندارد یا اقتصادی نیست از تکنیک های مالتی پلکس استفاده می شود.

به این ترتیب که تعدادی از کانالهای تلفنی یا سیگنال هائی از نقطه ای به نقطه دیگر باید انتقال پیدا کنند با یکدیگر ادغام کرده برای ارسال آنها از یک خط انتقال استفاده می شود.

این ادغام به دوصورت انجام می گیرد :

1- در حوزه فرکانس :

به این ترتیب که با استفاده از مدولاسیون خطی کانالها را از نقطه باندو فرکانس شیفت داده و کنار همدیگر قرار می دهد و مجموعه ای از آنها به صورت یک سیگنال مالتی پلکس انتقال می دهند . به سیستمهای مربوط FDM گویند .

2- در حوزه زمان :

در این روش در فاصله زمانی معین از کانالهای مختلف نمونه برداری کرده و زنجیره ای از نمونه ها را جهت انتقال تشکیل می دهد . سیستم مربوطه راTDM گویند.

سیستم  مالتی پلکس تولید شده در فرستنده پس از انتقال و دریافت درگیرنده دی مالتی کرده و به اجزاء تشکیل دهنده اش یعنی باندهای فرستنده در سیستم FDM و نمونه مربوط به هر کانال در سیستم TDM تجزیه نشده و مورد استفاده قرار می گیرد.

سیستم های انتقال به دو دسته تقسیم می شوند :

• سیستم های انتقال آنالوگ
• سیستم های انتقال دیجیتال

نوع مالتی پلکس مورد استفاده در سیستم های آنالوگ FDM و در سیستم های دیجیتال TDM می باشد .

مزایای سیستم  های دیجیتال

1. سهولت و ارزانی
2. سادگی ارسال علائم کنترلی
3. امکان استفاده از تکنولوژی مدرن
4. یک پارچه شدن انتقال و سوئیچینگ
5. امکان تولید مجدد سیگنال
6. قابلیت انتقال یا سیگنال به نویز پایین S/N
7. یکپارچه کردن سرویس های مختلف
8. قابل نظارت بودن عملکرد سیستم
9. سهولت رمز کردن

معایب سیستم  های دیجیتال

1. پهنای باند وسیع مورد نیاز است که با تولید فیبر نوری این عیب تا حدی کاهش یافته است .
2.  نیاز به سنکرون کردن دارد .
3. مشکل ساخت A/D و D/A
4.  ناسازگاری این سیستم با سیستم های آنالوگ موجود در دنیا

انواع کدر

به طور کلی سه نوع کدر وجود دارد .

1. wave form coder
2. voice form coder
3. Hybrid form coder

• عمل کد شدن روی موج  صورت می گیرد . پهنای باند زیاد است .
• voice شکل موج را می گیرند و پارامترهای تشکیل دهنده شکل موج را می گیرند و پهنای آن کم است .
• hybrid ترکیبی از wave code و voice می باشد .

توضیح انواع کدر 

1. همان گونه که از اسم آن پیداست روی شکل موج عمل کد شدن صورت می گیرد که بهترین نوع آن است و پهنای باند زیاد دارد ( در مخابرات ).
2. شکل موج را می گیرند و پارامترهای تشکیل دهنده شکل موج را استخراج کرده و ارسال می کنند . پهنای باند کم است کیفیت هم پایین می آید .
3. ترکیبی از دو حالت فوق می باشد که نه در واقع خود شکل موج راارسال می کند و نه پارامترهای آن بطور ترکیبی از آن دو را ارسال می کند (در موبایل)

ساختمان سیگنال مالتی پلکس

یکی از ضروریات مهم در ادغام این است که این فرایند برگشت پذیر باشد یعنی بتوان به کمک یک فرایند دوباره سیگنالهای اصلی را از سیگنال مالتی پلکس جدا کرد.

در سیستم های ثابتی که بطور دائم کار می کنند می توان چنین امکانی را باهم زمان کردن گیرنده و فرستنده در ابتدای راه اندازی سیستم بوجود آورد .

اما در سیستم  های عملی این امکان وجود ندارد . لذا باید از یک وسیله اتوماتیک برای منظور استفاده کرد . روش معمول در بیت های دیجیتال استفاده کرد . روش معمول در بیت های دیجیتال استفاده از مجموعه Bit با قریب معین بنام FAW می باشد که بطور پریود یک همراه سیگنال مالتی پلکس ارسالی می گردد .

در بیت های دیجیتال FAW دارای دو ساختمان متفاوت می باشد .

انواع FAW

• FAW فشرده
• FAW گسترده

در صورتی که بیت های FAW در سیگنال های مالتی پلکس در کنار یکدیگر قرار گیرند آن را فشرده و در صورتی که این بیت های در طول فریم توزیع شده باشد آن را گسترده می گویند .

انتخاب یکی از دو طرح فوق بستگی به نوع سیستم نوع کاربرد و عملکرد سیستم  دارد .

نوع گسترده به علت مقاومت بودن در مقابل Burst Error در سیستم هاس رادیوئی که همراه با پدیده fdding هستند مناسب می باشد . هر چند کاربرد آن زمان لازم برای دستیابی به همزمانی را زیاد می کند و از نقطه نظر کار بدون پیچیدگی سیستم بیشتر است .

FAW فشرده از نظر کاربردی ساده تر و زمان لازم برای دستیابی به همزمانی نسبت به FAW گسترده کمتر است به همین دلیل در سیستم  های دیجیتال از FAW فشرده معمولا استفاده می شود .

[purchase_link id=”8057″ text=”برای دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید” style=”button” color=”green”]

فصل دوم : مالتی پلکس در سیستم رادیو و ماکس SDH

مالتی پلکس در SDH

سیستم هایی که ما تا الان در اختیار داشتیم مثل رادیو های سری 700 ، NERA و … و ماکس های N5000.N6000 و … سیستم  های PDH بودند که شامل استاندارد های اروپایی و آمریکایی و ژاپنی می باشند که سیستم  آمریکائی و ژاپنی تقریبا شبیه بودند .

در سیستم PDH کلیه سیستم های ساخته شده  توسط شرکتهای مختلف با هم سازگار نبودند و استاندارد ها محدود شده بود مثل آمریکائی  و اروپایی و ژاپنی.

با توجه به نیاز جهان به یک استاندارد واحد تکنولوژی SDH که یک استاندارد بین المللی است در مقابل تکنولوژی PDH پدید آمد و ریشه سیستم  SDH از امریکا منشعب شده است .

محدودیت دیگر سیستم PDH این است که باندهای وسیع مثل  ISDN و … را نمی توان  عبور داد که در مقابل سیستم   SDH بوجود آمد که استاندارد  جهانی می باشد ضمن اینکه بتواند  سیگنالهای باند وسیع را انتقال دهد.

[purchase_link id=”8057″ text=”برای دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید” style=”button” color=”green”]

فصل سوم : ماکس SDH

بوسیله لاین ترمینال  SLT می توان سیگنال الکتریکی را به سیگنال نروی تبدیل کرده و با فیبر انتقال بدهیم مثلا 4 عدد EI155 را به SLT4 میدهیم که یک OI622 خروجی دارد .

مشکل حالت ج : cross- connect multiplener ما از سطح 2m به 2m تا STM4 به STM-4 می توانیم کراس بزنیم .

2- اتصالات احتمالی :

• الف – Tributary – line
• ب – line-line
• ج – Tributary –Tributary

3-ظرفیت کراس کانکت مقدار 1008rc12 ( یا 10082m) می باشد (16*63 2m) برای یک ساب راک خاص  ما می توانیم 16 عدد کارت OI155M داشته باشیم و هر کارت 63 عدد 2M را شامل می شود پس حداکثر ظرفیت کراس کانکت یا تغییر مسیر 16*63   2M می باشد .

4- انواع مسیریابی :  در منوهایی که ما داریم این سه مورد اول استفاده می شود

• الف- unidirectional ( یکطرفه ) مثل صدا و سیما
• ب- Bidirectionul ( دو طرفه ) ما استفاده می کنیم .
• ج- loop back
• د- split Access ( دسترسی انشعابی )
• ه-Broadcast
• و- drop & continve

در اینجا بحث از local و Remote نداریم بلکه نوع مسیریابی مورد نظر است .

نام تمام کارتهای TTF-4:OI622

برای اتصال 2M شماره 10 سوئیچ PCM به 2M شماره36 STM-1  از ویندوزهای SMAHOA ,SMAHPXVUCFC,SMALPXVCRCFG و عمل cross- connect انجام می گیرد.

5- کلاک سیستم از طرق مختلف قابل تامین است : STM-4,STM-1,140M.2M و کلاک داخلی و کلاک خارجی .

وظایف LCT

1. نمایش اطلاعات آلارم
2. اولویت بندی و بلوکه کردن آلارم ها
3. نمایش اطلاعات تشخیصی
4. DI پیکر بندی سیستم
5. تنظیم پارامترها برای شمارش performance (performance مثل  History تاریخچه خرابی های روزهای قبل یا Errorsecond ES ( ثانیه هایی که خطا در آنها رخ داده است ) و یا یک بازه زمانی یک ثانیه ای است که در آن یک خرابی یا خطایی رخ داده است .
   • ESE:severely Erroreds cond
   • UAT: Un Available Time (unavailable second) یا VAS یکی از عوامل CRC-4 ES می باشد و یا LOS می باشد .
   • SES  بین صفر تا 6 می باشد .
6. نمایش مقادیر performance های جاری
7. نمایش مقادیر performance 24 ساعته .
8. مقادیر performance های 15 دقیقه ای
9. تنظیم تاریخ و ساعت منوی
10. SISA اطلاعات USER
11. وضعیت کاری سیستم :
    • LED زرد روشن نگهداری maintenance  mode
    • LED سبز روشن حالت عملیاتی operation mode
12. شناسایی آلارمها از نظر نوع آلارم (مثل رادیو ، ماکس N5000 با ماکس PDH زعیس)
13. Reset کردن سیستم
14. تعیین سرویس
15. ثبت کردن logging
16. مدیریت نرم افزار و تجهیزات
17. منوی functioview
18. منوی madrleview
19. لیست مرجع ( اگر روی هر کارت در module view کلیک کنیم و روی ref.list برویم جزئیات اطلاعات کارت مربوطه را به ما می دهد .
20. سوئیچ حفاظتی
21. کراس کانکت

[purchase_link id=”8057″ text=”برای دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید” style=”button” color=”green”]

فصل چهارم : سیستم SDM-1  و یونیت های مربوطه

معماری عملکردی مربوط به optiX2500+ در شکل 2-1 (در فایل اصلی مقاله وجود دارد) نشان داده شده است.

بورد (تابلو) فرآیند ساز IU دارای یک شکافی است که با بوردهای پروسه ای SDH FPDH سازگار می باشد و با بورد پروسه ای سرویس بورد باند (بورد پروسه ای ATM/Ether net ) هم سازگاری دارد ، بورد واسطه LTU یک شکاف سازگار با بورد واسطه و بورد پل دار مطابق با شاف بورد پروسه ای IU (برای عملکرد TPS) میباشد.

تعیین شکاف optiX2500+ در شکل 2-2 نشان داده شده است . تعداد شکاف ها برای بوردهای مختلف به صورت زیر لیست می شوند:

• شکاف بورد پروسه ای ا‘وِرهِد، ارتباطی و کنترل سیستمی (Scc : 1)
• شکاف بوردهای تایمینگ سنکرون و اتصال تقاطعی (XCS:12)
• شکاف بورد پروسه ای (فرآیند ساز ) IU: 12
• شکاف بورد واسطه LTU: 8
• شکاف تجهیزات حفاظتی (IUP : 1)
• شکاف محرک سوئیچینگ حفاظتی (LPDR:1)
• شکاف کنترل سوئیچینگ حفاظتی (EIPC:1)
• شکاف توان پشتیبان (PBU:1)
• جعبه فن (FAN :1)

برای خروج کابل ، واسطه قرار دادن بوردهای مداری optiX2500+ دارای دو مد می باشد.

یکی از طریق تابلوهای (پانل های) خالی روی بوردهای پروسه ای IU (نظیر اکثر بوردهای پروسه ای SDH)

و راه دیگر با کمک شکاف LTU (بورد پروسه ای PDH ، قسمتی از بوردهای پروسه ای Ethernet و بورد پروسه ای ATM) می باشد.

واحد ماتریسی متصل تقاطعی SDH

ماتریس متصل تقاطعی از Optix2500+ می تواند بورد XCS یا XCL باشد . بورد XCS در ظرفیت بزرگ NES استفاده می شود که دارای یک مقدار خطی از STM-16 با سطح 128VC-4×128 بزرگتر از ماتریس متصل تقاطعی می باشد و سطح پایین تر 32VC-12×32 از ماتریس اتصال تقاطعی قابلیت فراهم نمودن نظم و آرایش را برای سرویس های VC-12,VC-3,VC-4 را دارا می باشد .

واحد اتصال تقاطعی شبه داخیل را فعال کرده و سرویس های سمت واسطه را در سطوح VC-12,VC-3,VC-4 همانند آنچه که در شکل 2-3  نشان داده شده است ، مبادله می کند . بورد XCL در ظرفیت کوچک NES ساتفاده می شود که دارای یک مقدار خطی از STM-4 می باشد.

XCL دارای یک ماتریس بالاتر 48VC-4×48  و یک ماتریس اتصال تقاطعی 8VC-12100×8100 (48VC-3× 48) می باشد . ضمنا آن دارای قابلیت آراینس جهت سرویس های VC-4 و VC-3 و VC-12 می باشد و می تواند عملیات اتصال داخلی و مبادله رادر سطوحی از VC-4، VC-3، VC-12 روی سمت واسطه به صورت دیده آن انجام دهد .

[purchase_link id=”8057″ text=”برای دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید” style=”button” color=”green”]

فصل پنجم : سیستم  STM-4/STM-16 و یونیتهای مربوطه

پیکر بندی  و شبکه ای کردن configuration  and  networking

optix  2500+ طراحی قابل سازگار سلسله مراتبی را هماهنگ می کند ، ویژگی آن به آسانی تغییر می کند (جابجا می شود ) و از قابلیت تغییر پذیری برخوردار می باشد .

در subrack یکسان ، تجهیز می تواند به عنوان سیستم تکی ADMیا TM یا یک سیستم ترکیبی در سطح STM-1 ،STM-4 ، STM-16 پیکر بندی شده و آرایش داده می شود .

این امر ، ارزیابی مطلوبی را از شبکه سطح پایین را برای شبکه سطح بالا فعال می کند .

بعد از اینکه سرویس انتقالی متصل می شود ، تجهیز توانائی ارائه قابلیت دسترسی و انتقال برای سرویس های PDH (زمانی که به عنوان واحدهای واسطه PDH پیکر بندی می شود ) را دارا می باشد و برای سرویس های ATM/Ethernet (زمانی که به عنوان واحدهای واسطه ای سرویس broad bomd پیکربندی و آرایش می شود ) نیز هم توانائی وجود دارد .

این امر باعث فعال شدن یک ارزیابی یکنواخت و مطلوبی از شبکه انتقال سرویس باند باریک را برای شبکه انتقال سرویس باند گسترده می شود .

اصل پایه برای تعیین شکاف بورد یا slot روی  optix2500+

تعیین شکاف یا slot روی  optix2500+ از اصول زیر تبعیت می کند :

چنانچه تعداد کل شکاف های موجود ثابت باشد و هر بوردی ممکن است قابلیت دسترسی مختلف ارائه داده و کنار هم قرار گرفتن شکاف ها متفاوت باشد ، شکاف های بورد بایستی به روش انعطاف پذیری تعیین شود به گونه ای که حداکثر امکان بهره برداری از منابع شکاف را فراهم نماید.

■ شکاف های (slot) IU می توانند بوردهای فرآیند ساز برای SDH، PDH،DDN ، و سرویس باند گسترده (AL1، ET1،EMS1،EFSO،EGT) ، را نگهدارند . همانطوری که شکاف IU1~4 ،IU9~12 واسطه هایی را برای شکاف LTU فراهم می نماید . اولویت مدیریتی به سمت بورد فرآیند ساز سرویس باند گسترده و PDH می رود.

■ زمانی که بورد EGT در شکاف IU4   قرار داده می شود ، شکاف IU3 نمی تواند بورد های دیگر( به جز بورد تقویت کنندة اپیتیکی EDFA که هیچ قابلیت در دسترسی را در اختیار ندارد ) را به واسطه باس مولتی پلکسینگ (تسهیم کننده ) نگهدارد . به صورت مشابه زمانی که EGT در شکاف IU9 قرار می گیرد (پلاگ می شود ) شکاف IU10 ، نمی تواند بوردهای دیگر را نگهدارد .

■ چون بورد SDE هیچ نیازی به بورد واسطه برای خروجی ندارد ، می تواند در هر شکاف IU قرار گیرد .

■ کنار بورد S16 ، شکاف های IU4~9 نیز می توانند برای بورد EGT  در نظر گرفته شوند .

■ به واسطة عرض تابلوی جلوی بوردهای BA2 و BPA، آنها فقط می توانند در تعدادی از شکاف ها قرار گیرند .

■ زمانی که حفاظت TPS برای E1/T1  در نظر گرفته می شود ،بورد حفاظتی می تواند در شکاف IU1 و TUP قرار گیرد . اما زمانی که حفاظت TPS برای واسطه فرآیند ساز(واسطه الکتریکی ) E4/STM-1 و E3/T3  در نظر گرفته می شود ، فقط شکاف IUP می تواند بورد حفاظتی را در آن قرار دهد .

هر  optix2500+ subrack ، adding /dropping (کاهش /افزایش ) از 24*E3/T3  یا 504*E1/T1  را حمایت می کند . اگر قابلیت دسترسی سرویس نزدیک یا بالای این محدودیت ها باشد ، میزان تراکم سیستم های  optix2500+ یا گستردگی Subrack ممکن است در نظر گرفته شود .

■ برای گره های کلیدی یا کانون های سرویسی ، ما توصیه می کنیم که از حفاظت استندبای hot برای بوردهای مهم (مانند XCS/XCL، D1/PQ1/PM1/PQM/SQE ) استفاده کنید .

تقسیم کردن عرض باند برای انتقال شبکه سرویس ATM

برای سرویس های ATM  ، تجهیز انتقال معمولی عملکردی از تقسیم کننده انتقال مانند سرویس ATM STM-1 را برای استفاده از تجهیز انتقالی برای فراهم نمودن انتقال نقطه به نقطه مجزا ، فراهم می نماید .

برای سرویس های STM-4 یا ATM با نسبت های بالاتر ، این عمل سبب فعال نمودن انتقال نقطه به نقطه مجزا روی تجهیز انتقال از طریق تسلسلی می شود .

اما برای مد انتقال مجزا در کاربردهای عملی ، چنانچه وضعیت داخل تمام شبکه نیازمند به استفاده از عرض باند انتقال متناظر به صورت مستقل باشد ، عرض باند انتقالی محدود شده به سرعت استفاده خواهد شد و بنابراین نمی تواند کاربردهای شبکه ای کرده و در مقیاس بزرگ را حمایت نماید.

به عنوان یک نتیجه ، نیازمند به استفاده از مشخصه های VP-Ring مربوط به  optix2500+ برای تمرین یک مولتی پلکسینگ آماری عرض باند روی سرویس های ATM محدود شده روی رینگ در تصویری از تغییرات دینامیکی عمده (بزرگ ) در جریان حقیقی از سرویس های داده ای می باشد .

در این روش نسبت بهره برداری از عرض باند انتقال بهبود می یابد و تمام شبکه انتقالی در شرایط بهینه می باشد .

علاوه بر آن ، مد انتقال سرویس ATM در عرض باند به اشتراک گذاشته شده نیز ممکن است باعث کاهش تراکم سرویس در تمام شبکه شود .

برای مثال ، سرویس ATM مربوط به شرکت و سرویس ATM مربوط به یک ناحیه رزدنتی می تواند عرض باند انتقال STM-1 را به اشتراک بگذارد .

چنانچه حجم ترافیک پیک (بالاترین حد ترافیک) از این دو گروه مشتری در تمام مدت زمان و یا در شب رخ دهد ، هیچ تأثیری روی کشمکش مربوط به بهره برداری عرض باند نخواهد داشت .

این مد پیکربندی از عرض باند اشتراکی ، نه تنها باعث بهبود نسبت بهره برداری از عرض باند انتقالی می شود ، بلکه باعث کاهش به یک سطح می نی رم می شود و این باعث از بین رفتن رویه افزایشی تراکم می شود .