پراکندگی نور

پراکندگی نور

برای مشخص کردن پروتیئن ها ۲ شیوه مختلف پراکندگی نور می تواند مورد استفاده قرار گیرد :
پراکندگی نور کلاسیک ( همچنین به عنوان پراکندگی static (ایستا) یا reyleigh یا MALLS شناخته می شود ) یک اندازه گیری مستقیمی از توده مولکولی فراهم می کند . بنابراین برای تشخیص وضعیت اصلی پروتئین که یک مونومر و یا الیگومر بالاتر است یا نه و برای اندازه گیری توده های متراکم یا انواع غیر بومی دیگر بسیار مفید است .
همچنین می تواند برای اندازه گیری پیچیدگی های وزن اتمی عناصر با یکدیگر (stoichiomet) بین پروتئین های مختلف مورد استفاده قرار گیرد ( به عنوان مثال پیچیدگی های لیگاند گیرنده ) یا پیچیدگی های آنتی ژن پادتنی پراکندگی نور دینامیک (DLS) که همچنین به عنوان طیف شناسی همیشگی فوتون یا پراکندگی نور نیمه الاستیک شناخته می شود . پراکندگی نور برای اندازه گیری سرعت انتشار اجزاء پروتئین بکار برده می شود . بطور معمول داده های پیشنهادی پردازش شده تا مقدار توزیع را برای هر الگو به دست آمده جایی که اندازه توسط شعاع سوخت و شعاع هیدرودینامیک اجزاء پروتئین دست آورده می شود . این اندازه هیدرودینامیک به هر دو توده و شکل بستگی دارد .
پراکندگی نور مخصوصا در دریافت مقدار خیلی کم از پروتئین متراکم بوده ( با وزن <0.01%) و الگوهای بررسی شده که شامل دامنه خیلی زیادی از توده ها است مفید و کارساز است . برای مقایسه استحکام تنظیم های مختلف که شامل کنترل فوری تغییرات در درجه های حرارتی بالا برده شده کاملا قابل قبول بوده است .
برای آگاهی یافتن از اتحادیه آزمایشگاه های پروتئین تنها آزمایشگاه قراردادی در آمریکا است که هر دو از این شیوه ها را ارائه می دهد و اتحادیه دانشمنان کاربردهای پراکندگی نور جدید برای تشحیص biophormafeatical را کشف کرده بودند . جزئیات بیشتر این شیوه ها و کاربردهایشان در زیر داده شده .

پراکندگی نور کلاسیک

پراکندگی نور کلاسیک شامل اندازه گیری مقدار نور پراکنده شده به وسیله محلول در زاویه ای که مربوط به برخورد اشعه  لیزر می باشد . پروتئین های کروی کوچکتر از ۵۰۰KDa تشدید نور پراکنده شده در همه مسیرها منسجم بوده . بنابراین در تک زاویه اندازه گیری پراکندگی ضرورت دارد . نظریه می گوید که تشدید این نور پراکنده شده متناسب با تولید تجمع پروتئین خواهد بود که برابر با توده مولکولی آن است .
توده های بالاتر یا پروتئین های توسعه یافته ( قرمز مانند یا تاخورده ) با پراکندگی متنوع از زاویه قابل ملاحظه است .
اندازه گیری پراکندگی در زوایای اضافی ( پراکندگی نور لیزر از زاویه اضافی یا MALLS) اندازه های کاملا مستقیم و درستی از توده های بالا به محدوده MDa به دست آورده می شود و شعاع r.m.s ( اندازه گیری هندسی ) می تواند مشخص شده باشد .

این تکنیک کلا بهترین کاربرد رایج در رابطه با حذف اندازه رنگ نگار است . همچنین در این نمودار نشان داده شده . از زمانی که علامت از سنج یاب پراکندگی نور مستقیما متناسب با توده مولکولی پروتئین متمرکز باشد تا ترکیب این علامت با آن از سنج یاب متمرکز ( شاخص شکست نور یا جذب ) آن ممکن است توده مولکولی را از هر قله تا پایین هر متون را اندازه گیری کند).

بر خلاف شیوه های متعارف SEC این توده های مولکولی از پراکندگی نور مستقل از حجم خالص ( تمیز سازی ) هستند . بنابراین این تکنیک می تواند با پروتئین های چسبناک مورد استفاده قرار گیرد که در آخرین مرحله به طور غیر معمول پاکسازی می گردند . همچون نتیجه از واکنش هایشان با ماتریس ستونی همچنین با پروتئین های دراز کشیده بسیار زیادی که در ابتدا برای توده مولکولی اشان پاکسازی می گردند . توده های مولکولی حاصل شده از این تکنیک بطور عملی ۳/۰ یا بیشتر دقیق و صحیح هستند …

فهرست محتوا :
پراکندگی نور کلاسیک
پراکندگی نور دینامیک
فایده DLS برای تراکم روسی شده