مذهب رایج در زمان حافظ: در اوایل قرن هشتم اهالی شیراز و حکومت اهل سنت بودند، نماز و مساجد به شیوه اهل سنت بود، زاهد و واعظ و مفتی همگی سنی بودند. شاهد این امر هم اساتید خود جناب حافظ هستند همگی از بزرگان و مشاهیر اهل سنت اند. تمامی شخصیت های مذهبی و عقیدتی زنده در آن زمان، اهل تسنن بوده اند.جبهه های مقابل حافظ
بر خلاف آنچه از ظاهر بعضی از ابیات حافظ مانند:
گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع***سخت می گردد جهان بر مردمان سخت کوش
بر می آید، حافظ تا پایان عمر در حال مقابله و درگیری فرهنگی و به نوعی انقلاب در زمان خود بود. غزلی از حافظ نیست که در آن نشانی از عقاید عارفانه و ردّ افکار جاهلانه نباشد. حافظ همیشه با چند اندیشه در زمان خود درگیری داشت. صوفی،زاهد،واعظ،محتسب،شیخ،مفتی و… که البته محتسب در نقش های مختلفی آمده است.
تعداد صفحات : ۱۸
نوع فایل : ورد ۲۰۰۳ (.doc)