سیانوباکترها میکروارگانیسم هایی هستند که در همه جا یافت می‌شوند. سیانوباکتر ها را همچنین به عنوان جلبک‌های سبزابی ،باکتری‌های سبزابی و یا سیانوفیتها می‌شناسند. حتی در محیط هایی که تعداد کمی موجود زنده دیده می‌شود، این نوع باکتری حضور دارد.
این توزیع گسترده‌ی سیانوباکترها در محیط های گوناگون به دلیل استفاده‌ی آنها از نیتروژن اتمسفری به عنوان منبع نیتروژن می‌باشد. از خصوصیات دیگر این باکتریها، زنده ماندن در محیط خشک (بدون آب و غذا) در بعضی موارد تا سالها، و همچنین مقاومت آنها در برابر حرارت بالا و پایین می‌باشد.
سیانوباکترها در تمام محیطهای آبی یافت می‌شوند. چون بعضی از گونه‌های آنها ترموفیلیک هستند، حتی در چشمه‌های آب گرم با درجه حرارت ۷۵ درجه‌ی سلسیوس نیز دیده می‌شوند. شکوفایی سیانوباکترها سبب تولید سم در آب شده و در انسان و حیوانات ایجاد بیماری و حتی مرگ می‌کنند. این آبها سبب مرگ سریع ماهیان و سایر موجودات آبزی می‌گردند. سیانوباکترها در تعداد کم باعث ایجاد مزه و بو در آب می‌شوند. Oscillatoria، Nostoc، Anabaena و Synechococcus چهار گونه از سیانوباکترهای آب و فاضلاب هستند.
بیش از یک دهه پیش پژوهشگران دریافتند شاخص ترین واکنش فتوسنتز در باکتری هایی موسوم به سیانوباکترها از حدود ۷/۳ میلیارد سال پیش آغاز شده است. این جاندار در واقع نخستین موجود کره خاکی بود که می توانست از مولکول های آب به عنوان منبعی برای دریافت الکترون ها برای انتقال انرژی از نور خورشید و تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن استفاده کند. توان ویژه فتوسنتزی این موجود زنده نیز به دلیل وجود رنگدانه های آبی رنگ موسوم به «سیانو» در این باکتری است. در واقع این جاندار به عنوان موتوری دوسویه کار فتوسنتز و تولید اکسیژن برای تنفس موجودات دیگر را انجام می دهد.
