مهارت های مذاکره معمولاً یکی از شرایط و توانایی هایی است که برای افراد جویای کار، امتیاز محسوب می‌شود. اما باید بدانید که توانایی مذاکره کردن نیاز به مجموعه ای از مهارت های میان فردی و ارتباطی دارد که برای گرفتن نتیجه مورد نظر، در کنار هم استفاده شوند. موقعیت مذاکره زمانی اتفاق می افتد که دو طرف بر سر یک راه حل برای مشکل و یا هدف یک پروژه یا قرارداد توافق ندارند.
مهارت لازم برای یک مذاکره موفق
مذاکره موفق مستلزم این است که دو طرف نشسته، صحبت کرده و به توافقی برسند که برای هر دو طرف مورد قبول باشد.
تحلیل مشکل
یک مذاکره کننده موفق باید توانایی تحلیل مشکل را داشته باشد تا بتواند منافع هر طرف مذاکره را تعیین کند. یک تحلیل مشکل تفصیلی می‌تواند مسئله، طرفین ذینفع و نتیجه نهایی را مشخص کند. بعنوان مثال، در یک مذاکره بین کارمندان و کارفرما، نقطه مورد بحث می‌تواند حقوق و مزایای کارمندان باشد. مشخص کردن مشکلات برای هر دو طرف می تواند دست یافتن به مصالحه را آسان تر کند.
آماده‌سازی
قبل از شروع مذاکره، فرد باید خود را برای جلسه آماده کند. آماده سازی شامل تعیین هدف، زمینه کار و جایگزین هایی برای اهداف مشخص شده می‌شود. علاوه بر این، مذاکره کننده ها باید در مورد تاریخچه روابط بین دو طرف مطالعه کرده تا بتوانند نقاط مشترک را برای دست یافتن مذاکره به نتیجه بررسی کنند.
گوش دادن فعال
مذاکره کننده باید بتواند به صحبت های طرف مقابل فعالانه گوش کند. برای این منظور باید بتواند زبان بدن و ارتباط کلامی فرد را درک کند. گوش دادن به طرف مقابل خیلی مهم است تا بتوان نقاط قابل مصالحه را در طول مذاکره پیدا کرد. یک مذاکره کننده خوب به جای اینکه تمام وقت مذاکره را به حرف زدن در مورد نقاط مثبت نظرات خودش بگذراند، به حرف های طرف مقابل گوش می‌دهد.
کنترل احساسی
خیلی مهم است که مذاکره کننده توانایی کنترل احساسات خود را در طول مذاکره داشته باشد. با اینکه یک مذاکره طولانی ممکن است خسته کننده شود، اگر اجازه دهید کنترل احساساتتان از دستتان خارج شود، ممکن است نتایج تاسف باری رقم بخورد. بعنوان مثال، رئیسی که از جلو نرفتن مذاکره در مورد حقوق و مزایای کارمندان، خسته شده است، ممکن است برای پایان گرفتن مذاکره به چیزی بالاتر از میزان مورد قبول برای سازمان رضایت دهد. از طرف دیگر، کارمندانی که به دنبال افزایش حقوق خود هستند، اگر احساسی برخورد کرده و با رئیس وارد مصالحه شوند و رویکرد همه چیز یا هیچ چیز را بپذیرند که ارتباط بین دو طرف را از بین می برد.
ارتباط کلامی
مذاکره کننده باید توانایی ارتباط واضح و موثر با طرف دیگر را حین مذاکره داشته باشد. اگر مذاکره کننده نتواند منظور خود را به روشنی مطرح کند، ممکن است ایجاد سوء تفاهم شود.
همکاری و کار گروهی
مذاکره کاری فردی نیست. کسانیکه می خواهند به خوبی مذاکره کنند باید مهارت کار کردن در گروه و ایجاد فضای همکاری در طول مذاکره را داشته باشند. دو طرف مذاکره باید با همکاری همدیگر به نتیجه مورد نظر برسند.
حل مشکل
کسانیکه مهارت مذاکره کردن دارند، می توانند برای یک مشکل، راه حل های مختلف پیدا کنند. این افراد به جای اینکه فقط به فکر هدف نهایی خود برای مذاکره باشد، می تواند روی حل مشکل متمرکز شود که به نفع هر دو طرف مذاکره تمام خواهد شد.
توانایی تصمیم‌گیری
کسانیکه مهارت های مذاکره خوبی دارند می توانند در طول مذاکره قاطعانه عمل کنند. داشتن قطعیت برای رسیدن به مصالحه بین طرفین اهمیت زیادی دارد.
مهارت‌های میان‌فردی
برای مذاکره موفق و موثر، فرد باید برای حفظ ارتباط کاری خوب با طرف مقابل مذاکره، مهارت های میان فردی را بداند. کسانیکه صبور بوده و می توانند بدون مجبور کردن دیگران آنها را به چیزی ترغیب کنند، می توانند در یک مذاکره سخت، فضایی مثبت ایجاد کنند.
اخلاق و اعتماد‌پذیری
استاندارد های اخلاقی و قابلیت اعتماد در فرد محیط را برای مذاکره مطمئن و مورد اعتمادتر می‌کند. هر دو طرف مذاکره باید اعتماد کنند که طرف دیگر به قول و قرار های خود عمل خواهد کرد. فرد باید برای اجرای وعده های خود بعد از رسیدن مذاکره به نتیجه، مهارت کافی داشته باشد.
منبع : pooyamoshavereh.persianblog.ir
